Fyndnasta bók sem ég hef lesið

Ég minntist um daginn á fyndnustu bók sem ég hef lesið og lenti næstum því í ritdeilu við Steve Martin fyrir vikið. Fyndnasta bók sem ég hef lesið heitir The Thought Gang og er eftir breska rithöfundinn Tibor Fischer. Hún kom út árið 1994 og byrjar svona:

“The only advice I can offer, should you wake up vertiginously in a strange flat, with a thoroughly installed hangover, without any of your clothing, without any recollection of how you got there, with the police sledgehammering down the door to the accompaniment of excited dogs, while you are surrounded by bales of lavishly-produced magazines featuring children in adult acts, the only advice I can offer is to try to be good-humoured and polite”.

Ég veit, þetta er ekkert sérstaklega fyndið, svona þannig séð. Ég las bókina nokkrum árum eftir að hún kom út en samt eru örugglega að minnsta kosti 12 ár síðan og ég hef ekki þorað að opna hana aftur, það er að segja, fyrr en núna. Ég las alla bókina á Kastrup flugvelli og í minningunni sat ég hlæjandi eins og fífl yfir þessari bók á meðan ég beið þar í marga klukkutíma. Þannig að bókin er gríðarlega fyndin í endurminningunni en nú hef ég verið að blaða aðeins í henni og ég er ekki viss.

Maðurinn sem vaknar skelþunnur innan um barnaklámblöð í ókunnri íbúð með lögguna á hurðinni er heimspekingur að nafni Eddie Coffin. Hann man sumsé ekkert eftir því hvað gerðist kvöldið áður, sem er í sjálfu sér ekkert nýtt enda maðurinn með eindæmum blautur en í þetta sinn eru aðstæður háskalegri en hann á að venjast. Honum tekst reyndar að flýja þessar aðstæður fyrir rest, hann stelur fjármunum frá heimspekideildinni í Cambridge þar sem hann starfar og flýr til Frakklands þar sem hann kynnist einhentum (og eineygðum, ef ég man rétt) glæpamanni og psykopata sem heitir Húbert. Þeir kynnast þegar Húbert reynir að ræna Eddie á hótelherbergi hans en Húbert er nýsloppinn úr fangelsi en strax tekinn til við sína fyrri iðju sem hann er satt best að segja ekkert sérstaklega góður í. Þeir Húbert og Eddie ákveða hinsvegar að ræna banka saman og þegar það gengur upp ræna þeir annan og svo annan og svo annan.....fyrir ólíklegustu tilviljanir og þrátt fyrir yfirnáttúrulegan klaufaskap þeirra félaga komast þeir upp með hvert bankaránið á fætur öðru og á meðan á þessu ránsferðalagi um Frakkland stendur ræða þeir heimspekikenningar en Húbert hefur mikinn áhuga á því að kynnast heimspekinni nánar. Að því kemur að þeir ákveða að þeir eigi skítnóg af peningum, þeir ákveða að hætta á toppnum og fremja aðeins eitt rán enn...og hér verður ekki sagt hvernig það fer allt saman.

Þessi lýsing er skrifuð eftir minni, mig minnir að þetta hafi verið nokkurn veginn svona. Nú á eftir að koma í ljós hvort þessi lýsing kveikir í einhverjum en í minningunni er bókin um hugsanagengið sumsé gríðarlega skemmtileg, fyndnasta bók sem ég hef lesið, og ég er ekki alveg tilbúin til að velta henni af þeim stalli, ekki enn sem komið er að minnsta kosti. Og nú væri gaman að heyra í blogglesendum, hvaða bók er skemmtilegasta bók sem þú hefur lesið?