Belgískur dómstóll komst að þeirri niðurstöðu fyrir helgi að bókin Tinni í Kongó brjóti ekki gegn belgískum lögum gegn kynþáttahatri, en til þess hefði þurft að sýna fram á að bókinni hefði verið ætlað að hvetja til rasisma. Kongómaðurinn Bienvenu Mbutu Mondondo hefur staðið í lagaferlum gegn bókinni í nokkur ár, í Belgíu og í Frakklandi.
Tinni í Kongó var önnur Tinnabók höfundarins Hergé. Sagan kom fyrst út á bók árið 1931 og aftur í endurbættri útgáfu árið 1946. Eins og nafnið gefur til kynna fjallar hún um ævintýri aðalsöguhetjunnar Tinna í Afríkulandinu Kongó. Tinni í Kongó hefur löngum verið umdeild, og gagnrýnd fyrir að draga upp neikvæða og rasíska mynd af Kongóbúum sem lötum einfeldningum. Sums staðar í Bretlandi er hún flokkuð með bókum fyrir fullorðna af þessum sökum. Hergé var víst sjálfur síðar á ferli sínum ekki alls kostar ánægður með bókina.
Þetta minnir á deilurnar sem komu upp á Íslandi fyrir nokkrum árum kringum endurútgáfuna á Tíu litlum negrastrákum. Ég held að fæstir hafi viljað banna útgáfuna, en það komu upp svipaðar hugmyndir um að gefa hana út með sögulegum skýringum eða færa hana úr barnabókahillunum í fullorðinsdeildina, að gera einhvers konar „ábyrgðarfulla útgáfu“ af bókinni, sem væri þá alltént ekki varpað formálalaust í hendurnar á börnum.
Það kom mér á óvart þá og kemur mér á óvart í þessu tilfelli að sumir hreinlega neiti því alfarið að það sé rasískur undirtónn í bókunum. Jafnvel þótt fólki finnist ekki ástæða til að grípa til ráðstafana þess vegna hlýtur hver manneskja með grundvallarþekkingu á 20. aldar sögu að sjá að ríkjandi viðhorf Evrópumanna til þeldökkra Afríkubúa var rasískt, rétt eins og konur voru undirskipaðir þjóðfélagsþegnar, og svo framvegis. (Og framferði Belga í Kongó gegnum tíðina yfirleitt ekki talið þeim til mikils sóma.) Málið hlýtur að snúast um það hvernig sé best að takast á við þessa arfleifð, sem lifir auðvitað góðu lífi víða enn í dag.
Hvað fyrrnefndan dómsúrskurð í Belgíu varðar kemur hann í fljótu bragði ekki á óvart, þar sem Mondondo hefði eins og áður segir þurft að sýna fram á að það hefði beinlínis verið ásetningur Hergé að hvetja til kynþáttahaturs, en hann ku ætla að áfrýja dómnum.
Það ætti kannski að gera lista yfir svona bækur sem eru imperelískt vafasamar, t.d. barnabókin Lína langsokkur í Suðurhöfum kemur óvart, því Lína hefur frekar p.c. stimpil en það voru ansi margar setningar sem ég þurfti að fjarlægja úr henni...
SvaraEyða