Heyrist me í litlu lambi

Um daginn fór ég á bókamarkað og rak þar augun í bók sem ég hafði ekki séð síðan ég var barn, Vísur Ingu Dóru eftir Jóhannes úr Kötlum. Bókin kom fyrst út 1959, 2. útgáfa kom 1979 og svo var hún gefin út í 3. sinn af Forlaginu 2008. Flestir kannast sjálfsagt við fyrstu vísurnar, þessar um kindina, en þær heyrast stundum sungnar á barnaplötum. Sú fyrsta hljóðar svona:

Inga Dóra á lítið lítið
lítið ósköp skrítið skrítið
skrítið lamb í túni
Inga litla á lítið skrítið
lamb í grænu túni.

Ég átti þessa bók sem barn og það er einhver nostalgía sem grípur mig alltaf þegar ég rekst á eitthvað eftir Jóhannes úr Kötlum. Það er líklega ekki bara út af þessari bók heldur líka út af Sóleyjarkvæði, sem gjarnan var lesið upp úr á herstöðvaandstæðingasamkundum sem ég, barnið, var dregin með á. Seinna, á síðasta ári í menntaskóla, átti ég að skrifa ritgerð um ljóðabók og valdi þá Óljóð eftir Jóhannes, sem reyndist mjög skemmtilegt að grúska í. Það er eitthvað við málnotkunina hjá Jóhannesi sem hittir í mark hjá mér, hann leikur sér að orðunum, veltir þeim fram og aftur, ekki síst ef þau hljóma skemmtilega. Í Vísum Ingu Dóru leikur hann sér mikið með endurtekningar á orðum, sem ég held að hljóti að geta höfðað skemmtilega til ungra barna.

Vísur Ingu Dóru fjalla um litla stelpu sem er að uppgötva heiminn í íslenskri sveit. Þarna eru vísur um kindina, kúna, hestinn, hundinn, köttinn, hænuna, rottuna, hrafninn, fluguna og fífilinn. Inga Dóra er forvitin og áhugasöm um umhverfi sitt og við kynnumst dýrunum og umhverfi þeirra gegnum hana. Jafnframt má lesa út úr þeim ýmsar hugleiðingar um lífið og tilveruna sem fullorðnir geta haft gaman af, en eiginlega finnst mér nauðsynlegt að smábarnabækur séu líka skemmtilegar fyrir fullorðna sem geta lent í að lesa sömu bókina óendanlega oft fyrir barn sem hefur tekið ástfóstri við viðkomandi bók. Sem dæmi um þetta má nefna bakþanka fífilsins sem hefur sagst glaður vilja deyja fyrir Ingu Dóru:

Innan stundar fann hann fingur hvíta
færast niður legginn sinn og slíta
ó þú Inga Dóra
ó þú veröld stóra
ég vil tóra ég vil heldur tóra. 

Teikningar Gunnars Ek af Ingu Dóru og ævintýrum hennar eru hreint afbragð. Inga Dóra er hnellin og grallaraleg og sést í ýmsum aðstæðum og dýrin eru líka skemmtilega teiknuð. Oft má greina alls konar skemmtileg smáatriði á myndunum. Þessi bók fer í pakka til ungrar konu sem heldur upp á sinn fyrsta afmælisdag um þessar mundir.