Frank McCourt er dáinn

Í dag, þegar nákvæmlega fjörutíu ár eru síðan Buzz Aldrin og Neil Armstrong skildu fyrstir manna eftir sig fótspor í auðninni á tunglinu, segja bókmenntasíður víðsvegar frá því að írski rithöfundurinn Frank McCourt hafið hafi dáið í gær í New York.

Frank McCourt er einn þó nokkurra írskra höfunda sem hafa glatt mig með verkum sínum, en bækur hans um æskuárin í Limerick og lífið í New York gleypti ég fyrir nokkrum árum (og þegar ég var búin með pakkann las ég bók eftir bróður hans, Malachy, sem fjallar líka um uppvöxt þeirra bræðra).

Frank McCourt var ekki einn þeirra sem kölluðu sig skáld frá menntaskólaárunum, fyrsta bók hans kom út 1996 (Aska Angelu) þegar hann var hátt á sjötugsaldri. Þar segir hann frá æsku sinni, hann var elstur sjö barna úr bláfátækri fjölskyldu þar sem drykkfelldur faðirinn stakk á endanum af. Fjögur barnanna lifðu og Frank komst á unglingsárum til Ameríku þar sem hann aflaði sér menntunar og gerðist kennari, hann skrifaði um kennarastarfið í bókinni Teacher Man. Fyrir Ösku Angelu fékk McCourt Pulitzerverðlaunin og bókin var kvikmynduð með Emily Watson og Robert Carlyle í hlutverkum foreldranna. Þá mynd hef ég aldrei lagt í að sjá (ég get lesið vel skrifaða texta um illa meðferð á fólki en er of mikill aumingi til að þola svoleiðis bíómyndir) svo ekki veit ég hvernig hún er. Framhald Ösku Angelu ('Tis', Alveg dýrlegt land á íslensku) kom nokkrum árum síðar og það er frábær bók (eins og allt sem ég hef lesið eftir McCourt, bækurnar hans eru fjórar).

Frank McCourt var fæddur 19. ágúst 1930 og banamein hans var, að sögn New York Times, húðkrabbi.